Wszyscy chrześcijanie, a zwłaszcza Polacy, mają w pamięci rzymską uroczystość ogłoszenia Jana Pawła II błogosławionym. Płynącą z tego kościelnego faktu radość zdecydowanie mocno podzielają mieszkańcy naszej diecezji, wspominając pamiętną wizytę Ojca Świętego w Legnicy dnia 2 czerwca 1997 roku. Wtedy to Papież przywołując słowa Stanisław Wyspiańskiego, apelował: „Trzeba «wielkiego czynu i wielkiego dzieła», aby współczesna kultura otworzyła się na świętość, pielęgnowała ludzką godność, uczyła obcowania z pięknem”. Pośród wielu inicjatyw duszpasterskich i apostolskich, aktualizowanych obecnie w diecezji legnickiej, powyższe słowa papieskie należy również odnieść do powstałego niedawno Społecznego Ruchu Świętowania Niedzieli. To właśnie ten Ruch wpisując się w konieczność głoszenia «Nowej» Ewangelizacji, wczytał się na «nowo» w list apostolski Dies Domini o świętowaniu niedzieli. Społeczny Ruch Świętowania Niedzieli gromadzi przedstawicieli różnych środowisk, zaangażowanych we wprowadzenie w życie społecznokulturowe przesłania Jana Pawła II zawartego w tym liście. Uczestnikami tego przedsięwzięcia są katolicy świeccy i duchowni oraz instytucje społeczne. Panoramę uczestników dopełniają diecezjalne stowarzyszenia katolickie i różne duszpasterstwa, nadto solidarnościowe zrzeszenia pracownicze oraz instytucje społeczno-medialne. Zasadniczym celem Społecznego Ruchu Świętowania Niedzieli jest budzenie ludzkiej świadomości i utrwalanie w kulturze naszego życia tej świętości, której źródłem jest jedynie Święty Bóg. Nie jest to możliwe bez odkrycia «na nowo» świętości przynależnej niedzieli. Czyż w umysłach chrześcijan i w ich sercach nie rozbrzmiewają słowa samego Boga: „Pamiętaj, abyś dzień święty święcił!” oraz słowa Jego świętego Kościoła: „W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych”? Zauważamy, że nasz «nowy» Błogosławiony, będąc rzecznikiem pluralizmu kulturowego, w swoim apostolskim przesłaniu przypomina o niepodważalnych wartościach podstawowych, bez pielęgnowania których żadna społeczność nie ma przyszłości. Te podstawowe wartości tkwią nade wszystko w narodzie, stanowiąc jego tożsamość: niezbywalną i mądrą doświadczonymi dziejami, jak również poświęconą trwaniem w czasie. Te podstawowe wartości są jakby «drożdżami» stale konstytuującej się tożsamości rodzinnej i narodowej. Dzięki nim każdy człowiek, małżeństwo, rodzina i naród ubogacają się, czyli wzrastają, zwłaszcza duchowo i moralnie, poprzez pomnażanie dziedzictwa z pokolenia na pokolenie. Wsłuchując się w nauczanie papieskie, dość łatwo odkrywamy te wartości podstawowe, które są szczególnie ważne dla nas wszystkich, dla całej naszej diecezji. Pośród nich jest wspaniała wartość całego katolicyzmu z chrystocentryzmem i maryjnością, których nie sposób pielęgnować i rozwijać bez niedzielnej Mszy Świętej. To właśnie duch chrześcijaństwa, stale rozpalany przez fakt porządnego świętowania Dnia Pańskiego, sprawia, że współczesny człowiek mądrze rozpoznaje wartość ludzkiej godności i prawa naturalnego porządku, które jakże harmonijnie uwyraźniają piękno stworzonego świata. Święte przeżywanie niedzieli, kształtując przestrzeń potrzebnego i godnego odpoczynku, uczy nade wszystko szacunku do ludzkiej pracy, który znajduje rozszyfrowanie w słowach Jana Pawła II wypowiedzianych w Legnicy: „Nie wolno nam zapominać – i to chcę z całą siłą podkreślić – iż praca jest «dla człowieka», a nie człowiek «dla pracy»”. Świętowanie niedzieli porządkuje również całą sferę wolnościową człowieka, według mądrej zasady, głoszącej, że „jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko jest na swoim miejscu”. A stąd już niedaleko do innych podstawowych wartości, wokół których winno zawiązywać się całe życie społeczne. Wymieńmy tutaj zwłaszcza sprawiedliwość i solidarność, które swoim światłem najpełniej kształtują ład społeczny. Rozwijający się coraz bardziej Społeczny Ruch Świętowania Niedzieli pragnie kształtować opinię publiczną, lansując wartości oraz postawy chrześcijańskiego stylu życia. W swym ideowym zamyśle Ruch ten zamierza przede wszystkim uwydatnić, że osobiście przeżywana wiara posiada również swój publiczny wymiar, który w imię wolności religijnej nie tylko nie może być ograniczany, ale przeciwnie – winien być promowany. W Bogu bowiem tkwi szczęście człowieka, jak i sens całego porządku, który ludzie ofiarną miłością budują, wznosząc – na miarę człowieka – kulturowo-społeczne dzieła.

Ks. Bogusław Drożdż